visit.

6 Σεπ 2010

ΦΡΙΝΤΙΧ NITΣΕ.

Είναι παρηγοριά για εμένα να ξέρω ότι πάνω από την μπόχα και τη λάσπη των ανθρώπινων πεδινών εκτάσεων υπάρχει μια ανώτερη, λαμπρότερη ανθρωπότητα, πολύ μικρή στον αριθμό (γιατί καθετί διακεκριμένο είναι από τη φύση του σπάνιο): Ανήκει κανείς σε αυτήν, όχι επειδή είναι πιο προικισμένος ή πιο ενάρετος ή πιο ηρωικός ή πιο πιστός στην αγάπη από τους ανθρώπους που βρίσκονται κάτω, αλλά – επειδή είναι πιο ψυχρός, πιο λαμπρός, πιο μακρύθωρος, πιο μοναχικός. Επειδή αντέχει, προτιμά, ζητά τη μοναξιά ως ευτυχία, ως προνόμιο, και μάλιστα ως συνθήκη ύπαρξης: Επειδή ζει ανάμεσα στα σύννεφα και τις αστραπές όπως ανάμεσα στους ομοίους του, αλλά το ίδιο ανάμεσα σε ακτίνες του ήλιου, δροσοσταλίδες, νιφάδες χιονιού και σε καθετί που έρχεται αναγκαία από τα ύψη και, όταν κινείται, κινείται αιωνίως μόνο από πάνω προς τα κάτω. Οι βλέψεις προς τα ύψη δεν είναι δικές μας. Οι ήρωες, οι μάρτυρες, οι μεγαλοφυΐες και οι ζηλωτές δεν είναι αρκετά ακίνητοι, υπομονετικοί, λεπτοί, ψυχροί, αργοί για εμάς.


Φρίντριχ Νίτσε – Η Θέληση Για Δύναμη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: