visit.

16 Οκτ 2010

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.

Περπατώ τις πόλεις και ρωτώ που έχασαν τις ψυχές τους..που τα πάρκα,που οι γειτονιές,που οι γλάστρες στα πρεβάζια και οι μυρωδιές απο τα νυχτολούλουδα..  

Στους κουρασμένους τοίχους γράφεται η ζωή της πόλης.Στο μαύρο και στο γκρίζο η τέχνη γεννά.Ο θάνατος και ζωή δίπλα-δίπλα..

Απολιθώματα οι πόλεις μοιάζουν.Κρατούν την γοητεία μιας ξεδοντιάρας πόρνης, που χάθηκε στην λήθη της ένδοξης ομορφιάς.'Ολα κρατούν αποστάσεις..

Νομίζεις ότι η σκόνη σε καλύπτει αλλά φαίνεσαι...
...Όταν σέρνεις τα βήματά σου στο σκοτάδι.
...Όταν σκυφτός κοιτάς το χώμα.
...Όταν γυρίσεις μόνος στους δρόμους.
   ΕΤΣΙ ΥΠΑΡΧΕΙΣ!
ΕΤΣΙ ΥΠΑΡΧΩ ΚΙ ΕΓΩ!

Ψηλά τα κτήρια μα οι πόλεις γερνάνε πιο γρήγορα από εμάς.Που και που καμιά
 ξεχασμένη γωνιά θα σου πει την ιστορία της...


Ζωγράφισε,ζωγραφισέ με σαν μπογιά στο τοίχο..Η πόλη ξεψυχά στα τραγούδια της.
Κάθε πρωί η απουσία της νύχτας μας πληγώνει κι η πολιτεία μένει απροετοίμαστη.Μ'ενα φανταχτερό σημάδι στο λαίμο, μ'ένα λυπητερό χαμόγελο στον ορίζοντα.
Με κοιτάς λοξά.Δεν σε κοιτώ καν.Εδώ όλοι κοινωνάμε από το ίδιο δισκοπότηρο.Είμαστε όλοι μετανάστες.
Η πόλη καθισμένη στα γόνατα του Θεού, απέλπιδα προσπαθεία να κρατηθεί στα πόδια της.Στους βροχερούς σταθμούς οι αποχαιρετισμοί.

Αυλαία...

.....ςσσσσσ η πόλη κοιμάται.

2 σχόλια:

ΤΜΤΧ είπε...

"Νομίζεις ότι η σκόνη σε καλύπτει αλλά φαίνεσαι...
...Όταν σέρνεις τα βήματά σου στο σκοτάδι.
...Όταν σκυφτός κοιτάς το χώμα.
...Όταν γυρίσεις μόνος στους δρόμους.
ΕΤΣΙ ΥΠΑΡΧΕΙΣ!
ΕΤΣΙ ΥΠΑΡΧΩ ΚΙ ΕΓΩ!"
Φοβασαι;;Φοβαμαι...
"Με κοιτάς λοξά.Δεν σε κοιτώ καν.Εδώ όλοι κοινωνάμε από το ίδιο δισκοπότηρο.Είμαστε όλοι μετανάστες.
Η πόλη καθισμένη στα γόνατα του Θεού, απέλπιδα προσπαθεί να κρατηθεί στα πόδια της.Στους βροχερούς σταθμούς οι αποχαιρετισμοί."
Συνεχιζω να φοβαμαι αλλα δεν ειμαι μονη..
εχεις εναν τροπο να με βαζει τοσο πολυ σ αυτο που γραφεις,σ αυτο που ζεις που ζουμε που δεν γραψαμε γιατι δεν ζουμε...

jo. είπε...

με γεμίζεις χαρά..δεν είσαι μόνη.