visit.

13 Μαρ 2011

ΙΑΠΩΝΙΑ..Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ.

Ήταν βράδυ Πέμπτης στις 3 αυτού του μήνα, που από αυτό εδώ το blog βγήκαν στον αέρα δύο φαξ.
Το ένα ήταν από το Σύμπαν.Το άλλο από τον καιρό..
Γυρνώ και τα διαβάζω ξανά και ξανά.
Ιαπωνία 2011.Παγκόσμιος σεισμός με ανυπολόγιστες καταστροφές.
Η ισχυρή σεισμική δόνηση των 8,9 Ρίχτερ στην Ιαπωνία, εκτιμάται ότι μίκρυνε τη διάρκεια της ημέρας και μετέβαλε τον άξονα της Γης.
Ο σεισμός  έκανε την περιστροφή της Γης κατά 1,6 μικροδευτερόλεπτα ταχύτερη και μετατόπισε τον άξονά της κατά 15 ίντσες!
Έκπληξη καμία.Όλα κινούνται βάση σχεδίου.Η ζωή που ξεπερνά κατά πολύ την φαντασία.Αρμαγεδών.
Εικόνες φρίκης.
Εφιαλτικές εκτιμήσεις για τον αριθμό των νεκρών.
Σωρούς ανθρώπων ξεβράζει η θάλασσα.
Χιλιάδες αγνοούμενοι.
Πυρηνική απειλή
Άνθρωποι,σίδερα,χώμα και νερό..Όλα έγιναν ένα.
Η φύση άρχισε να σπάει το συμφωνητικό με τον άνθρωπο.
Η γη δεν εκδικείται.Θυμάται, όπως θυμούνται όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί.Θυμάται και θυμίζει, πως τίποτα και κανείς δεν παρεμβαίνει στις βουλές της.Εχει πάντα τον τελευταίο λόγο.Και τον πρώτο μαζί.
Ίσως δεν μας αντέχει άλλο και μας το δείχνει πια με μανία.Μπορεί κι εμείς να την βαρεθήκαμε, ή να την υποτιμήσαμε κιόλας.Ποιος ξέρει.Ποιος νοιάζεται τέτοιες ώρες για την σχέση του ανθρώπου με το νερό, τον αέρα, το χώμα, τα ζώα..Για την αρχέγονη, αλλά και την πρόσφατη σχέση του ανθρώπου με τα δέντρα και τα βουνά ποιος θα ρωτήσει, εάν πρώτα δεν δούμε ιδίοις όμμασι, το μεγάλο κακό που σπέρνουν από όπου περνούν τα μποφώρ, τα ρίχτερ, οι φωτιές και οι θεομηνίες.
Καραβάνια ανθρωπιστικών οργανώσεων ξεκινούν για βοήθεια.Σε κάτι τέτοιες στιγμές ο άνθρωπος ξαναθυμάται τις πράξεις του και αφυπνίζεται.Γίνεται κοινωνός του πόνου που υφίστανται το είδος του.Ξαναγιεννιέται απ' την αρχή έστω και αν πρώτα περιμένει να γίνει στάχτη.
Εάν ενώσουμε τα δάκρυα μας για τις ζωές που χάθηκαν,σίγουρα το τσουνάμι θα είναι μεγαλύτερο από 'κείνο που στο πέρασμά του σκόρπισε πόλεις και χωριά και έπνιξε τόσους ανθρώπους στη λάσπη του.
Και τι ματαιότητα Θεέ μου.Όλα αυτά λίγες ημέρες πριν την καθιερωμένη πια "ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ".
Λίγες μόνο ημέρες από το μύνημα μας προς τη γη, πώς την αγαπάμε με ένα δικό μας τρόπο και θα της το δείχνουμε κάθε χρόνο για μία ώρα, η γη μας πρόλαβε και μας έστειλε τη δική της φωνή.
Το δικό της φαξ!!




 

 





 





 

16 σχόλια:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

είναι που η γη θυμάται
είναι που οι άνθρωποι ξεχνούν

μέχρι που μια καταστροφή... ένας αφανισμός ανθρώπους καταπίνει...
τότε είναι που επανέρχεται η μνήμη... ο φόβος... ο θρήνος... η συνειδητοποίηση πως τη ζωή μας δεν είμαστε εμείς που την ορίζουμε...

πως καταγράφεται, με τι αριθμούς, με ποιές λέξεις τούτος ο χαμός;
τι φαξ παρήγορο να στείλουμε jo μου;

jo. είπε...

Εχω σωπάσει.Ψάχνω να βρω την ελπίδα.
Τα είπες όλα στη φράση πως δεν είμαστε εμείς που ορίζουμε την ζωή μας..Δεν καταγράφεται αυτός ο πόνος.
Είναι βουβός.Σε μουδιάζει..
Τι φαξ..Πες μου εσύ
Σε φιλώ.

kovo voltes... είπε...

Το πιο παρήγορο για μένα είναι πως η φύση δεν μας έχει ανάγκη. Θα συνεχίσει να ζει και χωρίς εμάς, και δεν πτοείται απο την ηλιθιότητα μας να τη σεβαστούμε σαν μανα-γη. Μούδιασμα μπροστά στο μεγαλείο της όταν εκρύγνηται...Μα, πάντα θα συμβαίνουν αυτά, όπως πάντα συνέβαιναν...

ΓΙΑΝΝΑ είπε...

Mε όλο αυτό συνηδιτοποιεί κανείς πόσο δύναμη εχει η Φυση και οτι απο εμάς τιποτα δεν μπορεί να την εμποδίσει!Δεν υπάρχει απολογισμος σε αυτη τν καταστροφη...Εχω απλα παγώσει με ολές αυτές τις εικονες που βλέπω εδω και 3 μερες!Δεν υπάρχουν λόγια...ουτε μπορεις να παρηγορησεις ολον αυτο τον κοσμο...

Καλο σου βράδυ φιλε μου!Kαι ευχομαι μια καλη εβδομαδα για ΟΛΟΥΣ μας!:)

jo. είπε...

.@.kovo voltes..πάντα θα συμβαίνουν και πάντα ο πόνος θα είναι το ίδιο μεγάλος.Ευτυχώς έχεις δίκιο εσύ.Η φύση θα συνεχίσει να ζει και χωρίς εμάς.
Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα να έχεις.

jo. είπε...

..@.ΓΙΑΝΝΑ..πρέπει να είμαστε δυνατοί στην οργή της φύσης.Θα την ζούμε συχνότερα στο εξής..
Καλή εβδομάδα να έχεις.

Despoina Oikonomou είπε...

με πολύ ευγένεια και σεβασμό, σε ότι ο καθένας αισθάνεται, θα ήθελα να δώσω μία εικόνα :
έστω ότι πονάει το δάκτυλο του ποδιού κάποιου ανθρώπινου σώματος !
Μία και η ίδια η Φύση δίνει όλα τα μηνύματα και αυτό το δεχόμαστε όλοι, στην περίπτωση του σώματός μας τι συμβαίνει ?...Όλο το σώμα γνωρίζει τον πόνο στο δάκτυλο ! ! ! μα δεν φεύγει το χέρι από την θέση του για να συναντήσει το πόδι να το συμπονέσει γιατί Όλο το Σώμα θα διαλυθεί ! ! !
Το Σώμα όλο γνωρίζει !
Το Σώμα όλο συμπάσχει και μαζεύει τις δυνάμεις του !
Τα Μέλη Του Σώματος έχουν καθήκον να παραμείνουν στην Θέση τους και να λειτουργούν τέλεια από την θέση του το καθένα! ! !

Σε καμία περίπτωση δεν εννοώ αδιαφορία!
Μιλώ για θετικότητα και αγάπη.

Με το συμβάν σκέφτηκα τι θα ήθελα στην θέση τους...
Θα ήθελα αλήθεια να κάνει κατι κάποιος και να νιώσω ησυχία και ασφάλεια και ας γίνεται χαμός ! ! !
Αυτό το γνωρίζω και προσωπικά όταν βίωσα στην Ζάκυνθο που ζούσα σεισμούς απανωτούς , ένα Πάσχα, μιλάμε για κάθε ένα τέταρτο και το μόνο που ήθελα ήταν να μπορέσω να ηρεμήσω το στομάχι μου γιατί με το σοκ ούτε ν σκεφτώ δεν μπορούσα! !

Οπότε ευχήθηκα , και το έστειλα και στην σελίδα στο φέησ μπουκ, να έχουν οι άνθρωποι αυτόι ασφάλεια και ηρεμία ψυχική, να μπορέσουν ανεξάρτητα από τα φαινόμενα να λειτουργήσουν.

Θέλω να πω ότι η Γη είμαστε εμείς!

Ότι είναι ιερή !

Πως όλοι σκεφτόμαστε διάφορα με τα φαινόμενα αυτά και το θέμα είναι ότι υπάρχει μία μεγάλη αλλαγή! ! !

Αν η πρόθεση είναι να βοηθήσουμε τους ανθρώπους δεν ξέρω πώς το κάνουμε με το να λυπόμαστε κάτι...

Η θετική στάση είναι που βοηθά...

Και το αναρωτηθεί βέβαια ο καθένας μας εάν αλήθεια βρίσκεται σε αρμονία με την Φύση του κάθε μέρα και τι μπορεί να κάνει για αυτό

Είναι μία προσωπική ευθύνη ζωής !

Και δεν μπορούμε να σεβαστούμε την Φύση όταν ο καθένας μας δεν σεβεται τον ίδιο τον εαυτό του που μπορεί να παρακαλάει για άλλες συνθήκες ζωής καθημερινά , και να επιμένουμε ότι χρειαζόμαστε τα χρήματα και ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑ πηγαίνουμε σε εργασία που δεν μας αρέσει ! ! ! !

Όταν για αιώνες λοιπόν λειτουργούμε έξω από την φύση μας και την αλήθεια που ο καθένας μας έχει, θα έρθει κάποια στιγμή που θα αναγκαστούμε να το δούμε !!!

Και όχι γιατί κάποιος τιμωρεί....
Όχι....! ! !

Απλά ...σαν το σώμα που φταρνίζεται...! ! !
Φαίνεται σεισμός...! ! !
Μα το σώμα απλά, αποβάλλει ότι δεν χρειάζεται πια...

σας φιλώ όλους
p.s.
αγαπημένε μου κάνεις σπουδαίο έργο με το μπογκ σου
σε φιλώ

jo. είπε...

.@,papillon..Σου στέλνω καλημέρα και φιλιά.

jo. είπε...

.@.DESPOINA..H Αλήθεια κινείται μέσα στα γραφομενά σου.Ζούμε εκφυλιστικά και μάλλον λυσμονούμε τον λόγο για τον οποίο ο καθένας από εμάς βρίσκεται εδώ.Με αφορμή τέτοια γεγονότα λυπόμαστε για τις ανθρώπινες ζωές μόνο λίγες ημέρες, στέλνουμε και ένα sms αλληλεγγύης και συνεχίζουμε.Μα εμείς δεν καίμε τα δάση για να χτίσουμε βίλλες;Δεν μολύναμε τις θάλασσες;Δεν σκοτώνουμε τα ζώα;Δεν σκορπίζουμε στον αέρα κάθε είδους ραδιενέργειας;
Το είπες πολύ σωστά.
Η γη εκφράζεται και αποβάλλει.
Λατρεύω την θάλασσα τον χειμώνα κι εχτές που κολυμπούσα σκεφτόμουν πόσο μικροί είμαστε μπροστά σε όλο αυτό το σκηνικό που φτιάχτηκε για 'μας.Αισθανόμουν σπουδαίος που με αγκαλιάζει αυτό το γαλάζιο χρώμα και κοίταγα ψηλά από ευγνωμοσύνη.Όλη αυτή η αρμονία μ' έβαλε στον "κόπο" να σκεφτώ πόσο μακριά φύγαμε από την συλλογική, αλλά και ατομική μας ευθύνη.Πόσο αφιάφορα στεκόμαστε σε αυτό που συμβαίνει. Ο σεισμός δεν είναι θέαμα, είναι κάτι που μας αφορά και μάλιστα άμμεσα γιατί-ποιος ξέρει- ίσως την επόμενη φορά θα είμαστε εμείς έρμαιο της οργής του.
Η γη είμαστε εμείς Δέσποινα.ΣΩΣΤΑ.Αν σταματήσουμε και την επίδειξη δύναμης που δείχνουμε απεναντί της, τότε θα σώσουμε και θα σωθούμε.
Σε φιλώ κι σε ευχαριστώ και πάλι που είσαι τόσο καλή μαζί μου.

Despoina Oikonomou είπε...

το ένιωσα....
ξέρω ότι σήμερα και εχθές έγραφα μα ήταν κάτι σαν πληγή κάπου ...και για αυτό είπα ότι με σεβασμό θα πω και θα μιλήσω....

Έγραψα σήμερα κατί για αυτό!!!

Για την αγάπη !!

Είμαστε όλοι πολύ κοντά !
πιο κοντά από ποτέ ...!

Είμαστε συνκοινωντούντα δοχεία...
Σήμερα γράφεις εσύ και παριστάνω το κομμάτι της κάλμας...
αύριο ξεσπώ εγώ και γράφεις κάτι μαλακό...

Καταλαβαίνει τι αγάπη είναι αυτή ?

Βέβαια και καταλαβαίνω την οργή τη θλίψη το θυμό τον πόνο....

Είναι να γίνει μία πιο μεγάλη μετάβαση φίλε μου..! ! !

Μπορείς να αγαπησεις ότι φτιάξαμε οι άνθρωποι..! ! !

Να αγαπήσεις ότι κι αν είμαστε και νιώθουμε κάθε στιγμή??

Τα Πάντα μας ...??

Αν δεν μας αγαπήσουμε τόοοσο πολύ που θα μας περισσέψει να αγαπήσουμε τη Γη...??

σε φιλώ...

fish eye είπε...

βιβλικο σκηνικο για το οποιο λυπηθηκαμε ολοι μας..

πληρωνουμε τις επιλογες μας jo..

jo. είπε...

.@.❤.το γνωρίζω.Κι εγώ και όλοι.
Να είσαι καλά που πέρασες..

επί λέξει είπε...

Ο επίλογός σου τα λέει όλα. Προϊόντος του χρόνου η μνήμη εξασθενεί-εκούσια νομίζω- σε σχέση με τη φύση. Δυστυχώς, η επανάκτησή της γίνεται επώδυνα.
Παρόλα αυτά, καλώς σε βρίσκω!

Christina είπε...

Η γη βρυχάται, σείεται, κλαίει, βογκά, και η ανθρωπότητα, κάπου-κάπου, βγάζει τα ακουστικά που φορά για ν'ακούει τη δική της ανθρώπινη μουσική κι αφουγκράζεται το σύμπαν να βοά πως όλα τα των ανθρώπων χάρτινα και μικρά, εύκολα συντρίβονται, χάνονται, σε ελάχιστα μέσα λεπτά...

jo. είπε...

.@..επί λέξει.Εδώ που φτάσαμε δεν μας επιτρέπεται να ξεχνάμε.Η αμφίδρομη εμπιστοσύνη μας με το φυσικό, έχει χαθεί δια παντός.Τώρα θα σπείρουμε αυτά που τόσα χρόνια θερίζαμε..
καλώς όρισες..

jo. είπε...

.@.christina..και κάπως έτσι ξαναγυρνάμε από εκεί που ξεκινήσαμε.Στο μηδέν.Και ξαναχτίζουμε αυτοκρατορίες ολόκληρες απόλυτα θωρακισμένες από την επόμενη καταστροφή που θα έρθει.Για να αποδειχτούν και αυτά, όπως όλα τα των ανθρώπων χάρτινα και μικρά..Η γη πάντα θα μας φυλάει εκπλήξεις.Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Καληνύχτα Χριστίνα να έχεις.