visit.

25 Αυγ 2011

ΦΩΤΟ-ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ!

<<Aπαθανάτισέ χρόνε>>  λέει ένα τραγούδι του Αιγύπτιου τραγουδιστή Αμπντέλ Χαλίμ Χαβέζ και συνεχίζει..<<Θα έρθουμε ακόμα πιο κοντά ο ένας με τον άλλο, κι όποιος ξεμακρύνει από εμάς, δεν θα έχει θέση στην εικόνα..>>.
Επιστρέψαμε όλοι και συνεχίζουμε το  καλοκαιρινό μεθύσι μέσα από τις εικόνες.
Κινητά με υψηλά μεγκαπίξελ και ατέλειωτη χωρητικότητα, με ζουμ και φλας που αποτυπώνουν την στιγμή... τότε..εκεί.Θυμάσαι;Το μυαλό δεν κρατάει πολλά, γιατί την παράσταση την κλέβουν τα τεχνολογικά  <<θαύματα>> που θαρρώ γι' αυτό τον λόγο υπάρχουν.Όλα πια έγιναν τόσο εύκολα, τόσο ηλεκτρονικά..Πατάς ένα κουμπί και ο χρόνος κλείδωσε.Μετά το λίφτινγκ θα το κάνει το photoshop και χρόνια μετά θα βλέπουμε πόσο καλά περνάγαμε ..τότε... εκεί.Θυμάσαι;Mα σκέφτομαι πως στο πέρασμα του χρόνου το σκηνικό θ' αλλάξει και κάπως αλλιώς θα φωτογραφίζουμε τις ζωές μας.Πιο γρήγορα, πιο ζωντανά, με χιλιάδες ακόμα επιπρόσθετα χρώματα να πλαισιώνουν αυτό που θα συμβαίνει.
Θα συμβαίνει όμως τίποτα τότε;Θα πηγαίνουμε διακοπές για να γεμίζουμε τις κάρτες μνήμης;Θα έχουμε μνήμη;
Ανοίγω το άλμπουμ που απ' έξω λέει "Χανιά 2000".Ήμασταν  όλοι εκεί.Κανείς δεν τολμούσε να λείψει από την γιορτή που στηνόταν γρήγορα μα όχι πρόχειρα.Εκείνα τα καλοκαίρια τ' απονήρευτα δεν μας χωρούσε η εικόνα.Νόμιζες πως καμιά εικόνα δεν μπορούσε να μας χωρέσει.Γελάγαμε πολύ σε σημείο που θα νόμιζε κανείς πως όλες οι φωτογραφίες είναι μία!
Δέκα σχεδόν χρόνια μετά κι ενώ στις φωτογραφίες είμαστε κοντά, στην πραγματική ζωή κρατάμε τις αποστάσεις που απαιτούν οι καιροί.Αδιάψευστος μάρτυρας η στατιστική που λέει πως ένα 35%  των ζευγαριών που επιστρέφουν από τις διακοπές τους χωρίζουν μέσα σ' ένα τρίμηνο."Τι ειρωνεία", λέω μέσα μου.Τόσος κόπος για έναν έρωτα που δεν μπορεί ν' αντέξει τρεις μήνες μετά.
Στις φωτογραφίες από τα κινητά μας, εάν δεν μας αρέσει η στιγμή την σβήνουμε εύκολα και με την ίδια ευκολία την αντικαθιστούμε με μια άλλη στιγμή, καλύτερη."Αυτή δεν μου αρέσει, πάτα delete".Έξω από  αυτήν την ηλεκτρονική παραζάλη, οι λάθος στιγμές γράφονται με ανεξίτηλο μελάνι.Ριζώνουν και δεν φεύγουν ούτε με όλες αυτές τις όμορφες φωτογραφίες, που κι αυτές ξεχάστηκαν σε κάποιο φλασάκι.Εμείς είμαστε οι φωτογράφοι, εμείς και οι φωτογραφιζόμενοι!Μερικές επιλεκτικά όμορφες φωτογραφίες δεν μπορούν να κάνουν την ζωή μας καλύτερη.Πολύ στημένο δεν ακούγεται όλο αυτό;
Όλα στις υπηρεσίες μιας πιο εύκολης ζωής, που εντελώς συμπτωματικά δε λέει να φανεί!Μου είχε πει κάποτε μια φίλη, <<μην σκίζεις φωτογραφίες που δεν σου αρέσουν..κράτα τις και αγαπησέ τις περισσότερο από τις άλλες>>.Έτσι έμαθα πόσο όμορφα περνά ο χρόνος όταν δεν τον αρνείσαι και πόση ειρήνη βιώνω μέσα μου, όταν ξέρω πως αυτό που δεν μου αρέσει τώρα, ήμουν εγώ... τότε..εκεί.Θυμάμαι.


17 σχόλια:

kovo voltes... είπε...

Έχω σκεφτεί πολλές φορές αυτά που λες. Την ώρα που την απαθανατίζω μια στιγμή, την επεξεργάζομαι, την, την...δεν τη ζω ουσιαστικά. Απλά την "καλουπώνω" ως πειστήριο του χθες στο μέλλον...Οπότε...Και φωτό να μην υπάρχουν, η μνήμη αρκεί. Η παρέα, το γέλιο, το μοίρασμα, το συναίσθημα πώς να μπούνε σε μια φωτό...? Στη μνήμη και την ψυχή όμως? Χαράζονται...
Καλό φθινοπωράκι μπροστά μας jo μου...
*καφεδάκι άραγε θα πιούμε με τα πρωτοβρόχια??

sonia είπε...

Ένιωσα κάτι να με αγγίζει βαθιά σ'αυτό το ποστ, τόσο που στο τέλος ανατρίχιασα, αλήθεια. Δεν ξέρω τι είναι αυτό. Ίσως, που ακόμη με ευκολία σκίζω και διαγράφω φωτογραφίες και στιγμές..και μάλλον, είναι λάθος.

ath.teri είπε...

θυμάμαι περισσότερο τις ψηφιακές παρά τις αναλογικές φωτογραφικές και μου φαίνεται πολύ πιο μαγική η αναμονή του φιλμ.. και νομίζω ξυπνούν περισσότερες αναμνήσεις απο μια φωτογραφία που δεν έχει βγει καλή,κι όμως εσυ θυμάσαι οτι η σκηνή ήτανε υπέροχη..

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

με τούτη σου την ανάρτηση, μ’ έκανες να σκεφτώ πως ότι φωτογραφίες έχω είναι από παιδί. στην ενήλικη ζωή μου σχεδόν σταμάτησα να βγάζω. μην με ρωτάς γιατί. δεν θέλω, λέω. έτσι, μ’ αυτήν την απάντηση ξεμπερδεύω και δεν αγγίζω…
ο χρόνος… πως θα τον προσδιορίσουμε; με τις εμπειρίες; με αυτά που προσδοκούμε και που συνήθως δεν έρχονται; με τις απουσίες; πως; μπορείς να μου πεις;
κοιτάω την φωτογραφία σου. είσαι εσύ. δεν ξέρω τη στιγμή. αν ήσουν μόνος ή με κάποια σύντροφο… ήσουν ευτυχισμένος; ή σε βασάνιζαν πολλά; ήσουν υγιής; είχες πιει; είχες τη ζωή που ήθελες; ε;
εγώ που δεν ξέρω, χάνω τον χρόνο. και συ που ξέρεις, πέρα από πόνο ή ευχάριστη ανάμνηση, τι άλλο κέρδισες καρδιά μου;

φιλί άχρονο, να το έχεις πάντα μαζί…

el.mar είπε...

Εικόνες jo μου..στα χαρτιά,στην οθόνη,στο μυαλό...Ας διαλέξουμε τις πιο γλυκιές για την ψυχή μας κ τις άλλες στο πίσω μέρος του μυαλού...Άντε κ στο φλασάκι-εξέλιξη βλέπεις!

Απόψε εξερεύνησα το μπλόγκ σου,τη μουσική σου,τα λόγια σου...
Μ'αρέσει ο τρόπος που γράφεις...
Μ'αρέσει η φωτό σου..γλυκιά,ζεστή..
Η προηγούμενη?..απλά μελαγχολική..

Να προσέχεις τον εαυτό σου...
Σε φιλώ!!

M είπε...

Το διάβασα δυό, το διάβασα τρείς και χίλιαδεκατρείς να το διαβάσω πάλι υπέροχο θα το βρώ...

Όμως Jo, το ίδιο ακριβώς δεν κάνει και το μυαλό μας? Η μνήμη πάντα ομορφαίνει, απαλύνει...

Όσο για τα ζευγάρια που άντεξαν μόνο το καλοκαίρι, για μέχρι εκεί ήταν. Και αυτό συνέβαινε πάντα, όχι μόνο τα τελευταία χρόνια... γιατί το καλοκαίρι απαιτεί έρωτα ενώ ο χειμώνας έχει πλαστεί για αγάπη :-)

υ.γ: Σοφές φίλες έχεις...να τις ακούς ;-)

M είπε...

Αυτό το χίλιαδεκατρείς το μάτι μου βγάζει τώρα...
Xίλιες δεκατρείς φορές συγνώμη ζητώ. Τα τυπογραφικά - ορθογραφικά πολύ με στεναχωρούν (στη γλώσσα έχω μια ευαισθησία:-))

jo. είπε...

.@.kovo voltes..γι' αυτό κι εγώ σκέφτομαι πόσο καλό μας κάνει να θυμόμαστε αυτά που ζούμε.Τα έβαλες στην σωστή σειρά.Η παρέα, το γέλιο, το μοίρασμα, το συναίσθημα δεν θέλουν φωτογραφία.Θέλουν παρουσία και συμμετοχή..Να είσαι εκεί.
Με τα πρωτοβρόχια να πιούμε κανένα τσίπουρο για το καλώς όρισμα, λέω εγώ.Αντε να βγάλουμε και καμιά φωτογραφία!

kovo voltes... είπε...

Τσίπουρο?? Εννοείται, ακόμη καλύτερα....;))
Οποτε θες πες, να ξέρεις...

jo. είπε...

.@.sonia..ότι πετάμε μπροστά μας το βρίσκουμε νομίζω.Εάν σε άγγιξε αυτό που διάβασες σαν κι εμένα κι εσύ, όλα από την καρδιά περνάνε.Και μάλλον εκεί θα κατοικούν για πάντα.
Σ' ευχαριστώ που πέρασες απ' την γωνιά μου Σόνια.Σε φιλώ.

jo. είπε...

.@..ath.teri..η σκηνή μετράει λοιπόν και η ανάμνησή της.Να ζεις την στιγμή αυτή σου εύχομαι, στα μήκη και στα πλάτη της..Καλά να είσαι.

jo. είπε...

.@.ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ..Βίκυ μου και ο πόνος της στιγμής εκείνης τώρα πια γλύκανε μέσα μου.Πέρασε στο χρονοντούλαπο και μάλλον τον διαχειρίστηκα καλά, γιατί δεν ζω ενοχικά.
Στην ενήλικη ζωή σου εσύ, και χωρίς να σε ξέρω τόσο καλά, κάνεις τόσα πράγματα που μοιάζουν αρκετά για να μπορείς πορεύεσαι κατά το δοκούν.Εχω την αίσθηση πως ή θα ζεις αυτό που γίνεται ή θα το φωτογραφίζεις μπας και το ζήσεις αργότερα.Προσδοκούμε πολλά Βίκυ μου και όταν αυτά δεν έρχονται χανόμαστε στα μέσα μας βάθη.
Για κέρδος μην ρωτάς εμένα.Δεν ξέρω από αυτά.Να...σήμερα που διάβασα το σχόλιο σου κερδισμένος βγήκα.Λίγο είναι αυτό;...φιλί και από μένα κάθε φορά και πιο γλυκό.

jo. είπε...

.@.el.mar..Tελικά πόση δύναμη μπορεί να κρύβει ο καλός ο λόγος.Πόσο πιο δυνατός από μια άψυχη ρετουσαρισμένη εικόνα.Κάθε φορά που θέλω ν' αλλάξω μια εικόνα είναι για να έρχομαι πιο κοντά στην αλήθεια μου.Και κάθε φορά που διαβάζω σχόλια σαν το δικό σου παίρνω δύναμη για λίγο πιο μπροστά..Από αυτή την δύναμη θα κλέψω να σου στείλω να έχεις κι εσύ..ευχαριστώ από καρδιάς.

jo. είπε...

.@.Μ..χίλιαδεκατρείς φορές να διαβάσω το σχόλιο σου λάθος δεν θα βρω..
Ας αφήσουμε λοιπόν την μνήμη να δράσει και μόνο να την βοηθήσουμε που και που με κάποιες εικόνες που αποτυπώθηκαν σε στιμές αντίθετες μεταξύ τους.Για την θλίψη θα σου στείλω ένα πρόσωπο χαμογελαστό και για την χαρά ένα πρόσωπο θλιμένο.Διάλεξε και κράτα..μπορείς και τα δύο.Μόνο μην τα φέρεις στα ίσια σου ζητώ..και καλοκαίρια μ' έρωτες να ζεις και λάθη ορθογραφικά να κάνεις!Αυτά μένουν..

M είπε...

Θα τα κρατήσω και τα δύο και σε ευχαριστώ. Εξάλλου η ισορροπία δεν ταιριάζει στο Μ. Διαρκές ανέβα-κατέβα αυτό το γράμμα. Όπως η ζωή.

υ.γ.: θα με κάνεις να αγαπήσω τα λάθη μου με αυτό το σχόλιο και μετά άντε να μου ζητήσεις να μην τα κάνω...:-)

Papillon είπε...

Ekpliktiko to keimeno sou kai va8eia ali8ino!! ki egw ta skeftomai auta sunexws! h daskala mou tis fwtografias leei pws i fwtografia leei panta psemmata, an kai parxei mia megali dosi ali8eias se auto den sumfwnw. Egw auto pou pisteuw kai pou 8elw na sou pw kai na kratiseis einai pws se autin tin pagera ilektroniki zwi akoma kai ta pliktra gia na leitourgisoun xreiazontai ena xeri na ta aggixsei!
Se filw Kalws ir8es! xx

jo. είπε...

.@.papillon..Eαν ψέμματα θέλουμε να βλέπουμε, ψέμματα στηνόμαστε..Δεν είμαι ενάντια στην τέχνη της φωτογραφίας, την οποία βρίσκω μαγική.Στην μανία και στην ευκολία να σβήνουμε και να ξαναγεννάμε τη στιγμή.Σε αυτό έχω αντίθετη γνώμη.
Να είσαι καλά για το πέρασμά σου από την γωνιά μου..Καλώς σε ξαναβρήκα.