5 Σεπ 2010
ΜΟΝΟΙ.
Μόνοι γεννιόμαστε, μόνοι πεθαίνουμε και τίποτα δεν μας μένει πέρα από τις στιγμές που ζήσαμε. Τις όμορφες. Όλες εκείνες που ξεπέρασαν για λίγο την μιζέρια και την θλίψη, όλες εκείνες που ταυτίστηκαν μαζί μας, που ανήκουν πια μόνο σε μας. Επειδή πάνω απ'ολα, θέλει τόλμη η ζωή, θέλει πολλά κότσια η ευτυχία...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Δεν μπορω να δεχτω οτι την θεση των ομορφων αναμνησεων παιρνει το ξεπεσμενο μου παρον .Δεν μπορω να δεχτω οτι ολες αυτες οι ομορφες αναμνησεις ηταν μονο στα ματια μου ομορφες και σημαντικες...Δεν μπορω να δεχτω πως θα γεμισω το παρον μου με μελλοντικες αναμνησεις που για καποιο λογο θα μεταφραστουν σε δακρυα,μυξες ,κρεβατομιζερια με πεταμενα αδειανα κουτια απο τσιγαρα ,σπασμενα μολυβια,βιβλια ,μπουκαλια ,τσαλακωμενα χαρτια και το κινητο μου σπασμενο και πεταμενο στην ακρη του δωματιου εδω και μερες κατω απο μια στοιβα απο ρουχα.Δεν εχω τολμη,δεν εχω κοτσια.Ξεμεινα..παντα ξεμενα λιγο πριν...λιγο πριν τη ζωη..
Δεν ξέμεινες.Προχώρησες πολύ.Ισως αυτό που δεν πρόλαβες να ζήσεις να ήταν όλη σου η ζωή.ΒΑΣΤΑ ΓΕΡΑ addicted
Δημοσίευση σχολίου