visit.

15 Οκτ 2010

ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ..


 
  • Ήταν η εξ αρχής ακατανόητη οικειότητα που σημαδεύει όσους προορίζονται να συναντηθούν. Που οι δρόμοι τους θα διασταυρωθούν για να σφραγίσουν ο ένας τον άλλον παντοτινά. Αυτούς που συγγενεύουν αλλιώς, και οι υπόγειες ροές τούς τραβάνε ασυνείδητα να στραφούν και να κοιταχτούν με απορία στα μάτια. Σαν κλήση. Μια σαγήνη ανεξήγητη που φέρνει κοντά.
[...]Συναντάμε κόσμο όπως πορευόμαστε. Ανταλλάσσουμε βλέμματα, χαμόγελα ευγενικά, δυο υποχρεωτικές κουβέντες, για να προσπεράσουμε και να τα πετάξουμε αυτά αμέσως στον κάδο της λησμονιάς. Υπάρχουν μάτια όμως που από το πουθενά εμφανίζονται μια στιγμή μπρος μας, βυθίζονται στα δικά μας μάτια και αξιώνουν: «Εδώ θα μείνεις», ή «Σε περίμενα>>...

.....

6 σχόλια:

Katerina είπε...

Πολύ ωραίο απόσπασμα από την αγαπημένη Μ.Βαμβουνάκη!

Οταν τα μάτια λοιπόν γίνουν....
λέξεις...

Με την καλημέρα μου Jo :)

jo. είπε...

Kατερίνα είναι αλήθεια πως από το ραντεβού με τα πρόσωπα και πράγματα της ζωής μας, δεν ξεφύγε ουδείς.Η ευθύνη πάντα βαραίνει τον ταξιδευτή και όχι τον στάσιμο..Εκείνη λοιπόν την στιγμή βρίσκεσαι μπρος στο δίλημμα της σιωπής ή του ήχου..Από δίπλα και το κόστος της απόφασης.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΡΟΧΕΡΗ ΠΟΛΗ.

Νάσια είπε...

"Πολύ πριν σε συναντήσω, Εγώ σε περίμενα", όπως γράφει κι ο Λειβαδίτης.
Υπέροχο, σπάνιο και πονάει πολύ όταν το χάνεις...

jo. είπε...

Ναι θαρρώ πως έτσι είναι Νάσια..Ή τουλάχιστον αυτό γεννά η ελπίδα που προηγείται της κατάστασης.Εξαίρω ότι εκλογικεύει το συναίσθημα και ακυρώνω κάθε τι που μου κόβει τον δρόμο για το μακρινό "αλλού".
καλημέρα σου.

ΤΜΤΧ είπε...

Με πηγες αλλου...σαν να επρεπε να σκονταψω στο ιστολογιο σου αποψε...
υπεροχο αποσπασμα!

jo. είπε...

ακούω ένα τραγούδι τώρα που λέει κάπου στους στοίχους του.."απ' την ψυχή μου σαν περνάς, ανάλαφρα να περπατάς".ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΟΥ.