visit.

29 Νοε 2010

η μοναξιά είναι από χώμα..

Σε κρατώ μέσα μου με στοργή αναλλοίωτη και ποτέ-πίστεψέ με-ποτέ δεν θα ξεχάσω το χαριτωμένο περίγραμμά σου και τους κοριτσίστικους τρόπους σου, την τρυφερότητα σου και την ευγενική σου φύση.
Ίσως κάνω λάθος κι αυτά  που σου αποδίδω να μην είναι παρά μια ψευδαίσθηση από μέρος μου, δεν το νομίζω όμως, αλλά ακόμα κι αν ήταν,  δεν μετανιώνω που τα είδα σε 'σένα.
Δεν ξέρω τι θα  ήθελες να σου επιστρέψω.
Θα προτιμούσα τίποτα και να σε κρατήσω σαν ζωντανή θύμηση ενός παρελθόντος που είναι νεκρό πια, όπως όλα τα παρελθόντα, σαν κάτι συγκινητικό σε μια ζωή σαν τη δική μου, όπου η πρόοδος των ετών πάει χέρι με χέρι με την κακοτυχία και την απογοήτευση.
Αυτό που αισθάνεται κανείς δε μπορεί να το μεταδώσει.Μπορεί μόνο να μεταδώσει τη σημασία αυτού που αισθάνεται.Το αίσθημα ανοίγει τις πόρτες της φυλακής στην οποία η σκέψη κλειδώνει τη ψυχή.Η οξυδέρκεια θα έπρεπε να φτάσει μόνο ως το κατώφλι της ψυχής.Στους προθαλάμους του αισθήματος η σαφήνεια απαγορεύεται.
Αισθάνομαι σημαίνει καταλαβαίνω.
Σκέφτομαι σημαίνει κάνω λάθος.
Καταλαβαίνω τι σκέφτεται κάποιος άλλος, σημαίνει διαφωνώ με αυτό το άτομο.
Καταλαβαίνω τι αισθάνεται κάποιος άλλος,σημαίνει ΕΙΜΑΙ με αυτό το άτομο.
Να βλέπεις, να ακούς, να μυρίζεις, να γεύεσαι, να αγγίζεις, είναι οι μόνες εντολές του νόμου του Θεού.Οι αισθήσεις είναι Θεϊκές  γιατί αντιπροσωπεύουν  το συνδετικό κρίκο μας με το Σύμπαν-Θεό.
Σου ζητώ να μην κάνεις αυτό που οι κοινοί άνθρωποι κάνουν και που είναι πάντα τόσο ανόητο.
Μη στρέφεσαι αλλού όταν σε συναντώ και μην αφήνεις τις αναμνήσεις που έχεις από  εμένα  να  'χουν την  παραμικρή πικρία.
Ας σταθούμε ο ένας απέναντι στον άλλο  σαν δυο παιδικοί φίλοι που αγαπήθηκαν όταν ήταν νέοι  και που κράτησαν σε μια γωνιά  της ψυχής τους  ριζωμένη την ανάμνηση της παλιάς και μάταιης στιγμής.

14 σχόλια:

Anael είπε...

είναι φορές που αγαπάς τόσο πολύ που δεν αντέχεις να κοιτάξεις τον άλλο στα μάτια..και φεύγεις..
ένα σου λέω..άναψα τσιγάρο μετά από καιρό!να'σαι καλά..

Dimitris A. είπε...

Στους προθαλάμους του αισθήματος η σαφήνεια απαγορεύεται.

Πολύ καίρια η ανάρτησή σου!
Καλό σου βράδυ!

Νάσια είπε...

Πολύ δύσκολο, μου φαίνεται φίλε, αυτό που ζητάς: ανάμνηση χωρίς πικρία για ένα παρελθόν που είναι νεκρό όπως όλα τα παρελθόντα... Πολύ δύσκολο...

olga είπε...

"Το αίσθημα ανοίγει τις πόρτες της φυλακής στην οποία η σκέψη κλειδώνει τη ψυχη"
Ισως πολλες φορες ειναι καλυτερα που η σκεψη κλειδωνει τα αισθηματα γιατι στην πραγματικοτητα δεν μας ποναν οι σκεψεις αλλα τα αισθηματα...οι σκεψεις ειναι απλα σκεψεις ενω τα αισθηματα ακολουθουνται απο αναμνησεις,απο πονο,απο χαρα απο ΣΤΙΓΜΕΣ!!!

Papillon είπε...

Kammia fora einai akrivws epeidi den 8eleis na pistepseis pws ontws o allos DEN einai mia pikri anamnisi, pote den itan den tolmas na ton koitaxseis sta matia.. ton eauto mas fovomaste tis perissoteres fores.. i en logw psuxi to gnwrizei?? anarwitemai...
Thn fterwti mou kalispera!!

Seirios είπε...

Καλώς σε βρίσκω!
Με τον καιρό θα σε ανακαλύψω...

καλή συνέχεια

Βάσσια είπε...

Αν κάποιος μπορεί να προκαλέσει τη αρμονική συμβίωση σκέψης και αισθήματος, τότε μάλλον έχει σταθεί ή πολύ τυχερός ή έχει αγαπήσει κι αγαπηθεί αληθινά.

Καλησπέρα Jo

jo. είπε...

@Anael....Σε περίμενα να με επισκευτείς..Σήμερα θα βγω στην βροχερή πόλη και θα πιω κάτι παραπάνω για το τσιγάρο που κρατάς. Να προσέχεις εσύ..

jo. είπε...

@Dimitris...Σε ευχαριστώ που βρήκες το χρόνο να με διαβάσεις..ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

jo. είπε...

@Νάσια...Είναι δύσκολο φίλη μου το ξέρω.Δεν το απαιτώ.Το επιθυμώ και ποτέ μα ποτέ δεν πίστεψα, ότι είναι λιγότερο σκληρό από τον ίδιο τον χωρισμό των ανθρώπων που αγαπήθηκαν κάποτε.

jo. είπε...

@οlga..για φαντάσου Ολγα τα συναισθήματα κλειδωμένα σ' ένα σκοτεινό δωμάτιο χωρίς έξοδο καμιά!Προσπάθησε να φανταστείς τον πόνο,τον χρόνο, τον θόρυβό τους..Ποιός θα τ' άντεχε όλο αυτό και για πόσο;

jo. είπε...

@Papillon..ποτέ δεν ήθελα να μάθει.Δεν με αφορά κάτι τέτοιο.Δεν πονάω.Κατάθεση κάνω.Καθαρή και ατόφια όπως βγαίνει από την ψυχή μου..Η φτερωτή σου καλησπέρα μου έδωσε χαρά..Τα φιλιά μου.

jo. είπε...

@Seirios...Eδώ είμαι να τα λέμε καινούργιε μου φίλε..καλώς όρισες

jo. είπε...

@Βάσσια...Μου πήρε χρόνο και ακόμα έχω δρόμο πολύ δεν σου κρύβω.Παλεύω..μέρα τη μέρα, ώρα την ώρα..Τι γλυκό να σ' αγαπούν όμως.