visit.

22 Ιουλ 2011

Ο ΠΙΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ 'ΡΘΕΙ..

Χανιά μεσημέρι στο μικρό καφέ της πόλης..Ιούλιος ζεστός.Αλμύρα από την γρήγορη βουτιά στην κοντινή παραλία."Περιμένουμε ζέστες", ακούγεται από τα διπλανά τραπέζια.Κόσμος πάει κι έρχεται σε μια καλοκαιρινή σύναξη ανθρώπων που για φέτος προβλέπεται πιο ήσυχη από ποτέ.Απέναντι η εικόνα μπερδεύει γλυκά το μπλε τ' ουρανού με αυτό της θάλασσας.Όλα καλώς καμωμένα.Έχω μέρες να δω τηλεόραση.Τι γίνεται στον έξω κόσμο άραγε;Τελικά πόσο διαφέρει αυτό που ζω χωρίς να βλέπω, με αυτό που που μου συμβαίνει όταν "ενημερώνομαι".
Είπα σήμερα να γράψω.Να μεταφέρω το άδειο της ψυχής μου και μαζί με αυτό τον ήχο της πόλης.Της πόλης  που αντέχει, αν και αυτή δεν στερείται αγανακτισμένων και αντιδραστικών.Ίσως να υστερεί λίγο σε παλμό, αλλά κι εδώ θα δεις αγωνία και καχυποψία  και ίσως την λιγότερη φιλοξενία από αυτή που θα περίμενες.Σημεία των καιρών.Η αποξένωση πέρασε και από 'δω.
Μου έλειψαν οι φίλοι.Αυτοί οι σταθεροί φίλοι που τους κουβαλάς παντού σαν προσευχή.
Συνεχίζω τις μέρες που λέγονται διακοπές και ξεμακραίνω σιγά-σιγά από την μανία  του χειμώνα που ζήσαμε.Φέτος πήρα στο νησί  περίσσια αφή, όλη μου την όραση και παραμέλησα λίγο την ακοή μου.
Τα έβαλα σε μία τάξη τα πράγματα και βρέθηκα στο μικρό λιμανάκι του χωριού να καρτερώ τον Αύγουστο..Τον Αύγουστο με  την  ανατολή του λαμπρότερου άστρου της νύχτας, με τα πανηγύρια  και τους έρωτες του.Τον Αύγουστο που λέγεται φέτος θα είναι σφιχτός.Κουμπωμένος σαν Οκτώβρης και θυμωμένος σαν εκείνες τις μπόρες του Γενάρη.Αντίθετος και παραμορφωμένος.Λιγομίλητος..
Ας τον ζήσουμε έστω κι έτσι.Του χρωστάμε δεν μας χρωστά.Άλλωστε πόση λύπη μπορεί να δώσει εκείνο το σούρουπο της μέρας που μικραίνει και πόση μοναξιά χωρά η μυρωδιά της ρακής, του ούζου της φωτιάς πάνω στην άμμο;Ελάχιστη νομίζω,,, 

13 σχόλια:

fish eye είπε...

μαγικες οι σκεψεις σου!

επί λέξει είπε...

Ας είναι οι σφαίρες του γεμάτες ζάχαρη από καρπούζι, ας είναι τα αγκάθια του τουλάχιστον από φραγκοστάφυλο και ας γραφεί ο παραλογισμός του έστω κι ανορθόγραφα από ρακή. Σε εσένα που βρίσκεσαι στην πόλη που μεγάλωσα παρακαλώ άσε ένα κοχύλι κάτω από οποιοδήποτε παράθυρο, να ανθίσει ο ήχος, να έρθει να σε ανταμώσει. Και κυρίως να ανταμώσει εμένα, που έχω να πάω από τα μικράτα μου. Τσαλακωμένος σα λινό πουκάμισο ο Αύγουστος, για όσους δεν έμαθαν ότι σε κάθε ζάρα, παραμονεύει το "άρα" του χειμώνα.
Καλά να περάσεις, φίλε!

jo. είπε...

.@..επί λέξει..σ' ευχαριστώ για τον καλό τον λόγο.Να είσαι καλά θέλω.

jo. είπε...

.@..❤.καλημέρα.Σ' ευχαριστώ που τις μοιραστήκαμε μαζί.

Christina είπε...

Καλημέρα, πριν περάσει η αποξένωση κι από 'δώ...

jo. είπε...

.@.christina..καλημέρα και σε 'σένα.Να είσαι πάντα σε γέλια και χαρές.

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

μου λείπεις

kovo voltes... είπε...

Θα είναι ένας Αύγουστος αλήτης jo μου. Πάντα αυτό κάνει. Έρχεται με κάποια γεγονότα περίεργα, κουβαλά το τέλος του καλοκαιριού και αν είσαι σε ένα λιμανάκι όπως αυτό που βρίσκεσαι αφήνεις το βλέμμα να ταξιδέψει. Αλλιώς, στο μπετόν, την έκατσες...;)
*μου έλειψε η γραφή σου...Να μου φροντίζεσαι όμως και να περνάς υπέροχα...

jo. είπε...

.@..ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ..Η σκέψη των ανθρώπων.Αυτή σε φέρνει πίσω.Σαν νερό καθάριο η θύμηση απ' τα πρόσωπα που μοιράζεσαι μαζί τους ζωή.Τέτοιο πρόσωπο είσαι κι εσύ.Σ' ακολουθώ κι εδώ που είμαι και στο μακρινό "αλλού" που ίσως να πάω..

jo. είπε...

.@..kovo voltes..σωστά τον περιέγραψες τον μήνα.Εγώ εδώ σε λιμάνι απάνεμο παίρνω ανάσες τελευταίες.Μετά στο μπετόν.Στην Θεσσαλονίκη του Σεπτέμβρη.Θα σε ξανάβρω στους μπαχτσέδες..Φιλιά μέχρι τότε σου στέλνω.
ΞΕΚΟΥΡΑΣΟΥ.

new-girl-on-the-blog είπε...

Θα κρατήσω το.."όλα καλώς καμωμένα" και θα ευχηθώ έτσι να συνεχίσουν να είναι..!
Σου στέλνω τα χαιρετίσματα της πόλης σου, με χαμόγελο καλοκαιρινό!

jo. είπε...

.@.new-girl-on-the-blog..και η δική μου ευχή αυτή είναι.Να πορευόμαστε καλώς μέσα από τα καλοκαίρια και τους χειμώνες της ζωηής μας.Οπου και να μας βρίσκουν αυτοί.Φιλιά.

M είπε...

H "ενημέρωση" τουλάχιστον στη χώρα μας και κυρίως από την τηλεόραση, αποτελεί πλέον στοιχείο αύξησης του στρες. Καλά έκανες και απομακρύνθηκες λίγο. Αυτό έκανα κι εγώ φέτος και σκοπεύω να το συνεχίσω. Μια γρήγορη ενημέρωση το πρωί από το νετ ή καμιά εφημερίδα και συνεχίζω τη ζωή μου.

Χαμόγελα με γεύση από τσίπουρο :-)